معجزه
خدا منو آفرید که عاشق تو باشم
جز عاشق تو بودن کاری نداشته باشم
خدا به من نفس داد تا از تو شعر ببافم
تا که ببینی هردم دور تو در طوافم
یه حسی داد تا زنده م صدات باشه تو گوشم
به شوق داشتن تو تن پوش عشق بپوشم
خدا چشامو وا کرد تا تو رو خوب ببینم
از دشت دلخوشیها برات شادی بچینم
خدا دلو به من داد تا به تو مبتلا شم
که روز میلاد عشق دست خالی نباشم
خدا تو رو به من داد تا تو قلب تو جا شم
تو مروارید احساس من صدف تو باشم
خدا تو رو آفرید که من تنها نمونم
که اسمتو شب و روز بشه ورد زبونم
خدا نگاه تو رو گره زد به نجابت
تا من عاصی از بند راضی شم به اسارت
خدا با مهربونی دلتو آشنا کرد
تو قلب سوت و کورم چه محشری به پا کرد
خدا تو رو آفرید که معجزه ببینم
تا وقتی که تو باشی منم عاشقترینم
خدا دلو به من داد تا به تو مبتلا شم
که روز میلاد عشق دست خالی نباشم
خدا تو رو به من داد تا تو قلب تو جا شم
تو مروارید احساس من صدف تو باشم
قشنگترین شعر
من چرا هیچی به یاد هیچکسی نمیارم ؟
این منم که از همه آدما خاطره دارم ؟
مث یه دفتر خاطرات دلم حرفها داره
نمیخوام پیشم باشی اینجوری خیلی بهتره
بزا تو همون روزا سیر کنم و زنده باشم
نمیخوام به زور توی زندون قلبت جا بشم
خاطره میاد و سنگ پرت میکنه به شیشمون
میگه بوی عطر تو پیچیده توی آسمون
پنجره باز میشه و منو تا ابرا میبره
انگاری تو آسمون چشمای تو قشنگتره
رنگ چشمای تو از شب منم سیاهتره
من میخوام با تو بره رنگ سیاه خاطره
من شاید هیچی به یاد هیچکسی نمیارم
اما تو دلم بدون،از همه کس یادی دارم
مث رودخونه ها یک جا نمیمونی تو میری
تو میری از پیش من آخه تو هم مسافری
اما اشکالی نداره تنهایی رفیقمه
بی تو بودن تا ابد قشنگترین شعر منه